شیشه دوجداره از به هم چسباندن یک یا چند قاب شیشه ای موازی، برای رسیدن به یک واحد غیر قابل نفوذ تشکیل می گردد.
اصول شیشه دوجداره بر پایه به وجود آوردن محفظه ای همگن از هوای خشک یا با گاز که بین یک یا چند جداره پر می شود، استوار است.
محفظه خالی همگن در بین دو شیشه با استفاده از پروفیل آلومینیومی ظریف (اسپیسر) که از ماده رطوبت گیر پر شده، ایجاد می گردد.
بدین ترتیب میزان انتقال گرما، سرما و نفوذ سر و صدا به داخل ساختمان به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
در واقع تزریق گازها به درون این محفظه خالی، شیشه دوجداره را به یک عایق ایده آل حرارتی و صوتی تبدیل می نماید.
ناگفته نماند که بسته به هدف شما برای استفاده از پنجره دوجداره، نوع شیشه ای که در آن استفاده می شود متفاوت است.
از این رو مهم ترین فاکتور برای پنجره های دوجداره، نوع شیشه و انتظاراتیست که از آن دارید:
1. اگر مورد انتظار شما عایق حرارتی است، برای بهتر بودن عایق حرارتی باید ضخامت شیشه های دوجداره را کمتر و اسپیسر حرارتی شیشه دو جداره را بیشتر انتخاب کرد.
2. اگر مورد انتظار شما عایق صوتی می باشد؛ برای کارایی بهتر عایق صوتی، لازم است ضخامت شیشه دوجداره را بیشتر در نظر گرفت، چرا که موج صوت با برخورد به شیشه های ضخیم بیشتر شکسته شده و عایق صوتی مناسب تری فراهم می کند.
3. در انتها اگر هم عایق صوتی و هم عایق حرارتی مورد نظر شما بود، در این حالت ضخامت شیشه های دوجداره را ۴ و 6 میلی متر و ضخامت هوای محبوس بین دو شیشه را 8 میلی متر در نظر می گیریم تا در مجموع به ضخامت 18 میلی متر برسیم.

شیشه های دوجداره از سه قسمت اصلی، شامل دو شیشه تک جداره و یک اسپیسر حرارتی میان این دو شیشه تشکیل شده اند.
كارخانه ها، شيشه های دوجداره را با خط توليد مخصوص تولید می کنند.
در ابتدا اندازه شيشه دوجداره مشخص می گردد. اسپيسرها توسط دستگاه بريده شده و قاب شيشه آماده می شود.
سپس شيشه ها توسط دستگاه میز برش شیشه برش می خورند و با دستگاه مخصوص شسته شده تا كوچكترين لكه ای بر روی آن ها باقی نماند.
پس از آن چسب درزگير (معمولاً پلي ايزو بوتیلن) روی هر طرف اسپيسر ريخته شده و شيشه ها روی آن چسبانده می شوند.
برای تزريق گاز، دو سوراخ روی اسپيسر شيشه دو جداره ايجاد می گردد. شلنگ های تزريق و خروج گاز به شيشه دو جداره وصل شده و آن را از گاز پر می كنند.
معمولاً گاز تزريقی به شيشه های دو جداره از نوع آرگون است. برای از بین بردن رطوبت هوای بين شيشه های دو جداره در حال ساخت، از ماده جاذب رطوبت استفاده می شود.